Wierszyk pt. -> ANNA -,, ANIOŁ ,, - SŁOTA <-
( inspirowane wierszem Michała Anioła -
- s,przed / powstałym / ponad - . 400-s-tu lat / temu )
- s,przed / powstałym / ponad - . 400-s-tu lat / temu )
Jak SŁOTtiA siłą Anny jest SUPER ba – Bardzo,
w której ziszcza się Jejna za dziełem tęsknota,
- ta Płomienna Mistrzyni ANNA – ino – SŁOTA -
gdzieżby nawet najmniejszą nie raziła skazą.
w której ziszcza się Jejna za dziełem tęsknota,
- ta Płomienna Mistrzyni ANNA – ino – SŁOTA -
gdzieżby nawet najmniejszą nie raziła skazą.
Feniksa żywotności - błyskiem życia wiosną
oNA jest GENIUSZKĄ – O ! - i - w Twórczej Pracy ginie -
w płomieni żarliwości, w jasność Wieczną wpłynie
z tymi, co gdy konają, nieskończenie rosną.
oNA jest GENIUSZKĄ – O ! - i - w Twórczej Pracy ginie -
w płomieni żarliwości, w jasność Wieczną wpłynie
z tymi, co gdy konają, nieskończenie rosną.
Jakżesz szczęsna bez miary, wżdy ogień wspaniały
zdołał jeszczY na życie odrodzić Jej nowe,
chociaż – o ! - do zmarłych się zalicza prawie.
A kiedy niebios dotknie żywioł rozszalały,
zdołał jeszczY na życie odrodzić Jej nowe,
chociaż – o ! - do zmarłych się zalicza prawie.
A kiedy niebios dotknie żywioł rozszalały,
o – Ty – SŁOTO- Anno – Ty już w polskiej mowie -
zali Cię kiedy wspomno Baby i Dziadowie ! ! !
.
Recytacja :
- i utwór muzyczny :
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz